بسم الله الرحمن الرحیم

چرا حرف؟

1- آن گونه که گفته شده است، حرف، معنایی بی هویت و قائم به غیر دارد یعنی به خود متکی نیست و تنها اگر میان کلمات قرار گیرد و جمله ای را تشکیل دهد معنا می یابد. طرفه آنکه اگر وجود حرفی یعنی رابطی آن را بگیریم تنها یک لفظ بی معنی خواهیم داشت!

2- به همین جهت است که گویند آدمی نیز در مقایسه با علتش که واجب الوجود است، معنای حرفی دارد و بس. چرا که دمادم محتاج اوست و بی او هیچ خواهد بود. نه وجودی خواهد داشت و نه تاثیری (همان که رمز حل مساله جبر و تفویض یا جبر و اختیار است که معرکه الآراء شده است). و اگر این وجود حرفی بشری، به اسم و فعل الهی متکی نباشد، لا یملک لنفسه نفعا و لا ضرا و لا موتا و لا حیاه و لا نشورا خواهد بود. چه خوب گفته است آن که فرموده که ما امکان فقری داریم ولی نه به آن معنی که فقیریم، بل خود فقریم!

3- نه تنها ما، بلکه اولیای معصومین ما نیز در مقابل حضرت حق وجود حرفی و مرآتی دارند که باید در آنها به حق نظر کرد، نه آنکه به آنها نظر کرد ( المرآه ما بها ینظر، لا ما فیها ینظر)

4- یادداشت هایی که در این محیط خواهد آمد، یادداشتهای از جنس زمان نخواهد بود، و حرف نیز دلالت بر زمان ندارد. آن گونه که در اولین جلسات صرف خوانده ایم!

5- سیر مطالب را نمی توان کاملا تخصصی پیش برد چرا که مستلزم زمان می‏باشد. مقتضای حرف نیز وضع عام است(چرا که وضع در حروف عام و موضوع له خاص است و خاص تقید پذیر نیست!)

اما چرا هزاران؟

همه چیز را همگان دانند و ما تنها گوشه ای از مطالب علمی را در اندوخته های ذهنی خود داریم. که با به اشتراک گذاری آنها منطبق بر منطق افاده و استفاده به رشد علمی هم کمک می کنیم.

البته هزاران را به اشتباه می توان هَزاران نیز خواند که به معنی بلبل خواهد بود. مگر نه آن است که بلبل می‏تواند سخن آموخته باشد و لو از شوق گل.

القصه

این جا محیطی خواهد بود که تاملات، جستارها و آموخته‏های به زعم خودم مفید، در حوزه دین و ادبیات، در آن قرار خواهد گرفت. چه اگر برای دیگران نیز مورد استفاده نباشد، در یادآوری و مرور نویسنده که موثر است!

این شرح بی نهایت کز حسن یار گفتند / حرفی است از هزاران کاندر عبارت آمد