اما اگر انسانی به حضرت زهرا «س» سلام کند، نه تنها آن حضرت که تمامی معصومین «علیهم السلام» سلام او را پاسخ خواهند داد!
امام حسن عسگری «علیه السلام» میفرمایند «و هی حجة علینا» یا «و فاطمة حجة الله علینا» و او حجت خداوند بر ما است (تفسیر اطیب البیان، ج 13، ص 225)
در جایی دیگر امام صادق «ع» میفرمایند: هر گاه انسانها مشکلی داشته باشند به ما ائمه توسل میکنند، اما اگر ما مشکلی داشته باشیم به مادرمان «زهرا» سلام الله علیها توسل میکنیم!
زهرایی که مصداق آیه شریفه سوره دخان است که میفرماید: «انا انزلناه فی لیـلـة مبارکة انا کنا منـذرین – فیها یفـرق کل امر حکـیم» زهرا همان شبی است که در آن هر امری استوار گشته و فیصله مییابد.
فاطمه زهرا «س» همان لیله قدر است که در آن ملائکه آسمان بر زمین نازل میشوند «انا انزلناه فی لیلة القدر ... تنزل الملائکه و الروح فیها باذن ربهم من کل امر» و قدر آن از هزار ماه برتر و بالاتر است (همچنان که شب دارای اسرار است، زهرا نیز دارای اسراری است - زهرا «س» به همسرش، علی بن ابی طالب «علیه السلام» وصیت کرده است که مرا شب دفن کن...!)
زهرایی که هر گاه حضرت رسول اعظم «صلی الله علیه و آله و سلم» میخواستند دستش رو بوسه زنند، دست او را بالا نمیآوردند بلکه سر مبارکشان را به سمت دستش پایین میبردند!
زهرا «س» محور اصحاب کساء است همانان که خداوند در حدیث کساء درباره آنان فرموده است:
«وَعِزَّتى وَجَلالى اِنّى ما خَلَقْتُ سَمآءً مَبْنِیَّةً، وَلا اَرْضاً مَدْحِیَّةً، وَلا قَمَراً مُنیراً، وَلا شَمْساً مُضیئَةً وَلا فَلَکاً یَدُورُ، وَلا بَحْراً یَجْرى، وَلا فُلْکاً یَسْرى، اِلاَّ لِأَجْلِکُمْ وَمَحَبَّتِکُمْ»
اما نسبت به همین زهرا «س» کاری روا داشتند که فرمود:
صبت علی مصائب لو انها صبت علی الایام صرن لیالیا (بحارالأنوار جلد 79 صفحه 106)
«بر من مصییبتهایی فرود آمد، که اگر بر روز روشن فرود میآمد، هر آینه روز، به شب تار تبدیل میشد.»
ای که بر آل کسا تو محوری بر سر زنهای جهان افسری
صبر و رضا طفل دبستان تست ریزه خور سفره ی احسان تست
گشت نهان بر همه کس تربتت تا بشناسند غم غربتت
قدسی (از شاعران قرن یازدهم)
مصادف با شب شهادت آن بانوی مکرم اسلام، بانویی که اولین فردی خواهد بود که به بهشت وارد میشود، تحریر شد.