خداوند متعال نعمت‌های زیادی به انسان‌ها به عنوان اشرف مخلوقات و خلیفه خود بر روی زمین عطا فرموده است. برخی از این نعمت‌ها مادی هستند و برخی دیگر معنوی.

از جمله نعمت‌های مادی می‌توان به همسر، فرزند و اموال اشاره داشت که در قرآن کریم با عنوان «زینه الحیوه الدنیا» از آن یاد شده است (کهف / 46) و از نعمت‌های معنوی نیز می‌توان به اخلاق نیکو، حسن شهرت و احترام اشاره داشت.

از میان این نعمت‌ها، هیچ کدام قرین «منت» نشده است اما نعمتی وجود دارد که در قرآن کریم، خداوند به خاطر آن بر سر مومنان منت نهاده است:

در آیه 164 سوره مبارکه آل عمران می‌خوانیم:

« لَقَدْ مَنَّ اللّهُ عَلَى الْمُؤمِنِینَ إِذْ بَعَثَ فِیهِمْ رَسُولاً مِّنْ أَنفُسِهِمْ یَتْلُو عَلَیْهِمْ آیَاتِهِ وَیُزَکِّیهِمْ وَیُعَلِّمُهُمُ الْکِتَابَ وَالْحِکْمَةَ وَإِن کَانُواْ مِن قَبْلُ لَفِی ضَلالٍ مُّبِینٍ »

خداوند نعمت «رسالت» را قرین «منت» ساخته است چرا که پیامبران آیات خدا را بر مردم می‌خوانند و آنان را تزکیه یعنی تربیت می‌کنند و تعلیم می‌دهند. و این یعنی بالا بردن انسان از زندگی حیوانی و مادی و الاهی کردن او و    پیوستن او به نور خداوند متعال و مراتب بلند کمالات انسانی.

به جرات می‌توان بالاترین و مهم‌ترین پیام پیامبر گرامی اسلام «ص» در راه تربیت و تعلیم مردم را همان پیام اولیه آن بزرگوار دانست که به مردم فرمودند «قولوا لا اله الا الله تفلحوا» یعنی بگوئید که خدایی به جز «الله» نیست تا رستگار شوید.

چرا که به نقل از کتاب شریف بحارالانوار، آن حضرت خود فرمودند «ما قلت و لا قال القائلون قبلی قط کلمة افضل من لا اله الا الله» یعنی نه من و نه هیچ کس دیگر، پیامی بهتر از «لا اله الا الله» نیاورده‌ایم!

این پیام والا، ناظر به رها کردن تمامی اله‌های دروغین و رو آوردن به الله که تنها اله واقعی و حقیقی است، می‌باشد.

بت‌پرستی در عصر جاهلیت، به شکل کهن خود یعنی پرستش پیکره‌های چوبین و سنگی بود و به شکل نوین خود یعنی پرستش بت نفس انسانی وجود دارد که جوهره پیام شریف فوق، گذشتن  از نفس و رسیدن به ملکوت است. همان که فرمود « قُلْ إِنَّ صَلاَتِی وَنُسُکِی وَمَحْیَایَ وَمَمَاتِی لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِینَ » (انعام / 164) و همان که در زیارت پرمحتوای عاشوراء می‌خواهیم: «اللهم اجعل محیای محیا محمد و آل محمد و مماتی ممات محمد و آل محمد». وقتی که محیا و روش حیاتی پیامبر و آل طاهرینش، «لله رب العالمین» بوده است، ما نیز خواهان خدایی شدن زندگی و مماتمان هستیم که با پیام مزبور ارتباطی مستقیم دارد.

اگر توفیقی شد، بقیه مطلب در مبحثی دیگر ارائه می‌شود.